Liturgia Męki Pańskiej

Wielki Piątek jest dniem, w którym z głębokim skupieniem przypominamy sobie mękę, ukrzyżowanie oraz śmierć naszego Zbawiciela. Podczas Liturgii Męki Pańskiej stajemy przed Krzyżem Chrystusa, aby w postawie wiary wyrazić naszą wdzięczność za Jego zbawcze dzieło i błagać o Miłosierdzie dla nas samych oraz dla całego świata.

Pojednanie człowieka z Bogiem wymagało ofiary Niewinnego. Jezus dobrowolnie przyjął ciężar ludzkich grzechów, przekształcając swoje cierpienie i śmierć w prawdziwą ofiarę zbawienia. Drzewo krzyża, dawniej oznaka hańby, dzięki Chrystusowi stało się znakiem triumfu i nowego życia. Właśnie tę prawdę przypomina nam liturgia Wielkiego Piątku: to przez mękę Pana dokonało się nasze ocalenie.

Obrzędy Wielkiego Piątku składały się z czterech zasadniczych części: Liturgii Słowa, adoracji Krzyża, Komunii Świętej oraz procesji z Najświętszym Sakramentem do Grobu Pańskiego. W tym dniu nie sprawuje się Mszy Świętej, co podkreśla doniosłość momentu upamiętniającego śmierć Syna Bożego. Ceremoniom towarzyszyły elementy nacechowane prostotą i pokutnym charakterem: ołtarz pozostał obnażony, bez świec czy kwiatów, wyrażając uniżenie Jezusa, a czerwone szaty kapłana symbolizowały Jego mękę i królewską godność. Liturgię zainicjowała prostracja, podczas której celebransi w ciszy leżeli krzyżem przed ołtarzem na znak żalu i pokory.

Ważnym punktem liturgii było przeczytanie Męki Pańskiej według Ewangelii św. Jana, ukazującej zarówno przeogromną miłość Chrystusa, jak i Jego wolną decyzję o przyjęciu cierpienia w celu otwarcia każdemu człowiekowi drogi do zbawienia.

Następnym istotnym momentem była rozbudowana modlitwa wiernych. Zawierzyliśmy w niej Bogu Kościół, świat, wszystkie wyznania chrześcijańskie, a także osoby, które wciąż nie przyjęły wiary. Później zgromadzenie przeszło do adoracji Krzyża. W trzech kolejnych odsłonach kapłan stopniowo ukazywał krzyż, intonując: „Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata”, na co wierni odpowiadali: „Pójdźmy z pokłonem”, po czym w skupieniu oddawano cześć Ukrzyżowanemu.

Po tym obrzędzie wierni przyjęli Komunię Świętą, która łączy ofiarę Chrystusa na Golgocie z tajemnicą Eucharystii. Następnie Najświętszy Sakrament przeniesiono do symbolicznego Grobu Pańskiego – pozbawione do tej pory zawartości tabernakulum pozostało puste, a figura zmarłego Jezusa przypominała o Jego ofierze. Jednocześnie wystawiony w monstrancji Pan potwierdzał, że mimo złożenia w grobie nie przestaje być obecny pośród nas. Przy Grobie trwaliśmy na modlitwie i adoracji, kończąc wspólne przeżywanie kolejnego etapu Triduum Paschalnego.  

zdjęcia cz.I  Michał Sitko, cz.II  Anna Knurowska