Zapewniam was: Zobaczycie otwarte niebo i aniołów Boga wstępujących i zstępujących na Mnie, Syna Człowieczego (J 1,51)
Człowiek od wieków wymienia dobra. Oddajemy coś wartościowego, aby otrzymać to, co postrzegamy jako bardziej wartościowe i potrzebne. Jezus mówiąc o aniołach, którzy wstępują i zstępują na Niego, sugeruje wyjątkowość pośrednictwa, które dokona się w Jego Osobie. W Nim otrzymać można tylko to, co najlepsze, bo sam siebie daje dzięki temu pośrednictwu. Łączy niebo z ziemią tworząc „kanał łaski i zadośćuczynienia”.
Ta niezwykła wymiana, która dokonuje się w Chrystusie sprawia, że świat materialny i świat duchowy są w nieustannym ruchu. Zmieniają się po to, aby być bliżej Chrystusa. Jęczą w bólach z tęsknoty za tym, który jest jedynym zaspokojeniem ich pragnień. Są niespokojne aż do momentu, gdy spoczną w Bogu (por. św. Augustyn).
Aniołowie są w ciągłym ruchu: z nieba na ziemię, ze świata ducha do świata materii. Tworzą dynamiczną rzeczywistość napędzaną przez miłość. Kochają Boga i ludzi, ale są też odbiorcą Bożej i ludzkiej miłości.
