Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina nam, że „uwielbienie jest tą formą modlitwy, w której człowiek najbardziej bezpośrednio uznaje, iż Bóg jest Bogiem. Wysławia Go dla Niego samego, oddaje Mu chwałę nie ze względu na to, co On czyni, ale dlatego że ON JEST” (KKK 2639). Innymi słowy, uwielbienie jest najbardziej bezinteresowną formą modlitwy. Nie wysławiam Pana za coś co dla mnie zrobił, ale dlatego, że jest. Wielbię Go w Jego Bóstwie, Mądrości, Mocy, Majestacie i Chwale.
Zob. Któż jak Bóg
Wielbię w Jego Miłosierdziu, dobroci, delikatności i dyspozycyjności, bliskości i trosce – zwłaszcza wtedy, gdy niespecjalnie je odczuwam. Koncentruję się na Nim, a nie na sobie. Wtedy Pan czuje się zaproszony do mojego życia i zaczyna działać.
Zob. Któż jak Bóg
