Drugie spotkanie z Judaszem w ramach cyklu "Biblijne czarne charaktery". Przyjrzyj się jego postawom i wyciągnij z nich naukę o sobie i dla siebie. Pozwól, aby Bóg pokazywał Ci prawdę o Tobie i uzdrawiał Twoje serce. Nie zapomnij o konkretnych postanowieniach na koniec.
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Wycisz się i uświadom sobie obecność Boga.
Proś Ducha Świętego o to, aby Cię poprowadził w tej modlitwie.
Proś, aby wszystkie Twoje pragnienia, zamiary, intencje, myśli, odczucia i czyny były skierowane ku Bogu i Jego woli.
Wyobraź sobie rozważane sceny biblijne.
SŁOWO
Mt 26, 47-50
Gdy Jezus jeszcze mówił, oto nadszedł Judasz, jeden z Dwunastu, a z nim wielka zgraja z mieczami i kijami, od arcykapłanów i starszych ludu. Zdrajca zaś dał im taki znak: «Ten, którego pocałuję, to On; Jego pochwyćcie!». Zaraz też przystąpił do Jezusa, mówiąc: «Witaj Rabbi!», i pocałował Go. A Jezus rzekł do niego: «Przyjacielu, po coś przyszedł?» Wtedy podeszli, rzucili się na Jezusa i pochwycili Go.
Mt 27, 1 - 5
A gdy nastał ranek, wszyscy arcykapłani i starsi ludu powzięli uchwałę przeciw Jezusowi, żeby Go zgładzić. Związawszy Go zaprowadzili i wydali w ręce namiestnika Poncjusza Piłata. Wtedy Judasz, który Go wydał, widząc, że Go skazano, opamiętał się, zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom i starszym i rzekł: «Zgrzeszyłem, wydawszy krew niewinną». Lecz oni odparli: «Co nas to obchodzi? To twoja sprawa». Rzuciwszy srebrniki ku przybytkowi, oddalił się, potem poszedł i powiesił się.
PUNCTA
1. Rozczarowanie
Bardzo prawdopodobne jest to, że jednym z powodów zdrady Judasza było rozczarowanie. Jezus nie spełnił jego oczekiwań. Przydomek „Iskariota” może mieć dwa znaczenia: „pochodzący z Kariotu” i „człowiek ze sztyletem”. Tym drugim sformułowaniem określano Izraelitów należących do bractwa bojowników walczących o wyzwolenie Izraela spod panowania rzymskiego. Prawdopodobnie Judasz do nich należał i liczył na to, że Jezus stanie na ich czele, doprowadzi do zbrojnego powstania i przejmie władzę w Izraelu. Tak przecież wyobrażało sobie mesjasza wielu Izraelitów. Jezus jednak wyraźnie pokazuje, że nie takim mesjaszem chce być. Gdy Judasz to sobie uświadomił, poczuł się rozczarowany.
Czy czułeś kiedyś rozczarowanie wobec Boga? Czy miałeś kiedyś wrażenie, że Bóg Cię w czymś zawiódł? Jeśli tak, opowiedz Mu o tym.
Na kim/na czym się zawiodłeś? Judasz się rozczarował, ale tylko dlatego, że miał swoją wizję mesjasza. Gdyby przepracował swoje rozczarowanie może nie zdradziłby Jezusa i nie popełnił samobójstwa. Opowiedz Jezusowi o swoich rozczarowaniach ludźmi. Zastanów się, ile winy za to rozczarowanie ponosi osoba, wobec której czujesz zawód, a na ile rozczarowanie wynika z Twoich wygórowanych oczekiwań wobec tego człowieka?
Kogo zawiodłeś, kogo zdradziłeś i skrzywdziłeś? Kto mógł poczuć się rozczarowany Twoją postawą?
2. Pocałunek zdrajcy
Pocałunek jest wyrazem miłości, czułości, przywiązania do drugiej osoby. Pocałunek Judasza krył jednak niewłaściwą intencję. Mamy tu do czynienia z sytuacją, w której sam czyn wydaje się dobry i szlachetny, ale intencja jest nieczysta. Przyjrzyj się temu zagadnieniu w Twoim przypadku. Zastanów się, czy Twoje czyny i słowa mają zawsze czyste intencje, czy nie ma tam dwulicowości, udawania. Czy Twoje czyny i gesty wynikają z miłości, a nie na przykład z egoizmu, pożądania, chęci zabawienia się drugą osobą, wykorzystania kogoś, manipulacji, zdobycia korzyści.
3. Żal, który nie uzdrawia
Problem Judasza nie polegał tylko na tym, że uległ pokusie i pozwolił się prowadzić szatanowi. Ostatnie słowo nie musi należeć do zła. Judasz zauważył swój grzech i żałował za to, co zrobił. Jednak z tym żalem nie poszedł do Boga. Dla kontrastu można tu przypomnieć św. Piotra, który wyparł się Mistrza, ale ze swoim grzechem poszedł do Niego. Judasz postanowił zostać sam ze swoim żalem i to go zgubiło, ponieważ wpadł w rozpacz (rozczarował się sobą!), a ona doprowadziła do jego samobójstwa. Ten żal ukazuje skupienie Judasza na sobie (świadczy o tym także ciągłe szukanie korzyści dla siebie). Judasz nie znał prawdy o sobie, był przekonany o swojej doskonałości, dlatego moment uświadomienia sobie grzechu doprowadził do tak dużego rozczarowania się sobą. Gdy zrozumiał swój uczynek i zobaczył jego konsekwencje znienawidził siebie i nie mógł już ze sobą wytrzymać.
Czy dajesz sobie prawo do błędów, upadków, pomyłek? Czy jesteś perfekcjonistą, który widzi świat i siebie w czarnych i białych barwach? Czy potrafisz wybaczać sobie? Czy wpadasz w rozpacz, gdy dostrzegasz swoje błędy i grzechy? Czy nie przykładasz zbyt dużej wagi do swoich niedoskonałości? W czym szukasz ratunku po grzechu – u Boga (w spowiedzi i modlitwie) czy w różnych „lekarstwach” – zagłuszanie siebie przez rozrywkę lub używki albo zachowania, przez które szkodzisz sobie? Co Cię rozczarowuje w sobie samym? Szczególnie to wypowiedz teraz przed Bogiem – swoje rozczarowanie samym sobą.
Na koniec porozmawiaj z Jezusem o swoich odkryciach. Ważne, abyś powierzył Mu swoje rozczarowania światem, ludźmi, sobą. Proś, aby On uzdrawiał Twoje serce. Uczyń także konkretne postanowienie.
Ojcze nasz...
Pytania do codziennego rachunku sumienia (niech pomagają Ci podjąć postanowienie):
a) Czy masz czyste intencje w swoich słowach i działaniach?
b) Czy potrafisz żałować za swoje grzechy?
c) Czy rozczarowałeś się dziś sobą, drugim człowiekiem, światem? Co było powodem rozczarowania?
d) Czy potrafisz przyznać się przed sobą i Bogiem do swoich grzechów? Czy dajesz sobie prawo do upadków, czy też zmuszasz się do bycia perfekcyjnym (a to jeden z objawów pychy)?
e) Czy idziesz do Boga ze swoimi grzechami, błędami, porażkami, rozczarowaniami, czy też zatrzymujesz je w sobie i popadasz w rozpacz?
f) Czy byłeś dziś przyczyną rozczarowania innych ludzi? Jeśli tak, to czy Ty ponosisz winę za to rozczarowanie, czy też ktoś miał wygórowane oczekiwania wobec Ciebie?
g) Czy miałeś dziś wobec kogoś zbyt duże oczekiwania?
Michał Mazur CSMA
