„Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie (...)” (J 16,13)
Czasem mamy ochotę powiedzieć coś od siebie. Chcemy, żeby ktoś nas zrozumiał, coś zobaczył, zastanowił się, zmienił. „Od siebie” nie musi oznaczać „o sobie”, ale z głębi naszego rozumu i serca, czyli tak, jak my coś widzimy, czujemy, interpretujemy i rozumiemy. „Od siebie” nie musi oznaczać „tak, jak Bóg widzi i chce”.
Przekaz Ducha Świętego to przekaz Ojca i Syna. Nasze otwarcie na Ducha Świętego zakorzenia nas w Bogu i umożliwia patrzenie na innych i siebie Jego Oczami. W ten sposób zostajemy włączeni do Wspólnoty Trójcy Świętej.
„On (Duch Święty) Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi” (J 16,14-15)
Duchu Święty, Duchu Prawdy, Duchu Ojca i Syna przyjdź do mego serca i przemieniaj je Swoją Kochającą Obecnością, bym szukając Prawdy nie ulegał(-a) złudzeniu, że jej źródłem może być mój rozum lub moje serce, ale podążał(-a) za Tobą i otwierając się na Twoje Dary, współuczestniczył(-a) we wspólnocie Miłości Ojca, Syna i Ducha.
